مسبحلغتنامه دهخدامسبح . [ م َ ب َ ] (ع مص ) مصدر میمی است سباحة را. شنا کردن . (یادداشت مرحوم دهخدا). || (اِ) محل شنا کردن . استخر. ج ، مسابح .
مسبحلغتنامه دهخدامسبح . [ م ُ س َب ْ ب َ ] (ع ص ) نعت مفعولی از مصدر تسبیح . رجوع به تسبیح شود. || کساء مسبح ؛ گلیم محکم و قوی . (اقرب الموارد).
مسبحلغتنامه دهخدامسبح . [ م ُ س َب ْ ب ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از مصدر تسبیح . رجوع به تسبیح شود. سبحان اﷲگوینده . (آنندراج ) (اقرب الموارد). تسبیح گوی .تسبیح کننده . || مصلی و نما
مسبحونلغتنامه دهخدامسبحون . [ م ُ س َب ْ ب ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ مسبح (در حالت رفعی ). تسبیح گویان . تسبیح کنندگان . رجوع به مسبح و مسبحین شود : و اًنا لنحن المسبحون . (قرآن 166/37).
مسبحةلغتنامه دهخدامسبحة. [ م ِ ب َ ح َ ] (ع اِ) مهره هایی که با آن تسبیح کنند همچون سبحه . (اقرب الموارد از حواشی زنجانی ).
مسبحةلغتنامه دهخدامسبحة. [ م ُ س َب ْ ب ِ ح َ ] (ع ص ، اِ) مؤنث مسبح که نعت فاعلی است از مصدر تسبیح . رجوع به مسبح و تسبیح شود. || انگشت شهادت . لغت اسلامیه است . (منتهی الارب )