مدرنقعلغتنامه دهخدامدرنقع. [ م ُ رَ ق ِ ] (ع ص ) آنکه طعام مردمان جوید و دشنام دهد . (منتهی الارب ) (آنندراج ). آنکه از مردمان انعام و احسان گیرد و در عوض دشمنی کند آنان را. (ناظم
مدرقعلغتنامه دهخدامدرقع. [ م ُ دَ ق ِ ] (ع ص ) بشتاب گریزنده از سختی . (آنندراج ): درقع الرجل ؛ فر من الشدیدة و اسرع . (اقرب الموارد).نعت فاعلی است از درقعة. رجوع به درقعة شود. |