مدحتلغتنامه دهخدامدحت . [ م ِ ح َ ] (از ع اِمص ) ستایش . (غیاث اللغات ). مدح . مدحة : هر چه بر الفاظ خلق مدحت رفته ست یا برود تا به روز حشر تو آنی . رودکی .من مدحت او چونکه همی
مدحت گولغتنامه دهخدامدحت گو. [ م ِ ح َ ] (نف مرکب ) مداح . مدیحه گو. مدحتگر. شاعر که مدح ممدوحی کند.
مدحت گوییلغتنامه دهخدامدحت گویی . [ م ِ ح َ ] (حامص مرکب ) مداحی . مدح . مدیحه سرایی . عمل مدحتگو. رجوع به مدحت گو شود.