مهیعلغتنامه دهخدامهیع. [ م َهَْ ی َ ] (ع ص ) راه روشن . ج ، مهایع. (منتهی الارب ، ماده ٔ هَ ی ع ). طریق مهیع؛ راه گشاد و فراخ .
مهیعةلغتنامه دهخدامهیعة. [ م َ ی َ ع َ ] (اِخ ) نام جحفه که موضعی است میان حرمین ، میقات شامیان در حج . (منتهی الارب ). جائی است نزدیک به جحفة. (معجم البلدان ).