میعهفرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. (زیستشناسی) صمغی که از درخت تراوش کند.۲. (اسم مصدر) روانی؛ سیال بودن.
میعهلغتنامه دهخدامیعه . [ م َ ع َ ] (ع اِ) ماده ٔ خوشبوی صمغ و سقزی که از یکی از اشجار طایفه ٔ آبنوس اخذ می شود. (ناظم الاطباء). رجوع به میعة شود.- میعه ٔ سایل ؛ میعه ٔ سایله .