مزدیسنالغتنامه دهخدامزدیسنا. [ م َ دَ ی َ ] (اِخ ) (مرکب از «مزده »، به معنی دانا و در عرف آئین زرتشتی به خدای یگانه اطلاق میگردد + «یسنا» به معنی ستایش ) کلمه ای است اوستائی ، هما
مزدیسنافرهنگ نام‌ها(تلفظ: mazdeyasnā) (در ادیان) دین پیامبر ایران اشوزرتشت اسپنتمان موسوم است به مزدیسنا ؛ این کلمه صفت به معنی پرستنده‌ی مزدا که اسم خدای یگانه است و بسا با صفتِ
مزدیسنانلغتنامه دهخدامزدیسنان .[ م َ دَ ی َ ] (اِ مرکب ) ج ِ مزدیسن . پیروان مزدیسنا. مزدیسنان . جمع مزدیسن است و مزدیسن یعنی خداپرست . (تاریخ سیستان چ بهار حاشیه ٔ ص 34). پرستندگان
مزدیسنلغتنامه دهخدامزدیسن . [ م َ دَ ی َ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) (مرکب از «مزده » + «یسن ») پرستنده ٔ مزدا. پرستنده ٔ خدای یگانه . (از یشت ها تألیف پورداود ج 1 ص 28). مزده یسن . پی
مزدیسنیلغتنامه دهخدامزدیسنی . [ م َ دَ ی َ ] (حامص مرکب ) به لغت زند خداپرستی . (ناظم الاطباء). || (ص مرکب ، اِ مرکب ) زردشتی . مزدیسنی و جمع آن مزدیسنان اسمی است که به زرتشتیان می