نسفلغتنامه دهخدانسف . [ ن َ س َ ] (اِخ ) نخشب : و چون به ... که سرحد بخاراست از طرف نسف رسیدم نماز خفتن شده بود. (انیس الطالبین ص 134). و چند روز در بخارا باشیدم و به ضرورت به
نسفلغتنامه دهخدانسف . [ ن َ ] (ع مص ) از بیخ برکندن بنا را. (از منتهی الارب ) (از المنجد) (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغة) (از آنندراج ). برکندن .(ترجمان علامه ٔ جرجانی ص
نسفةلغتنامه دهخدانسفة. [ ن َ / ن ُ / ن ِ ف َ / ن َ س َ ف َ ] (ع اِ) سنگ پای خوار یا سنگ سیاه سوخته . و الصواب بالشین [ نشفة ] أو لغتان . (منتهی الارب ). سنگ پای . سنگ سیاه سوخت
نسفانلغتنامه دهخدانسفان . [ ن َ ] (ع ص ) اناء نسفان ؛ آوند پر لبریز. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از المنجد) (از اقرب الموارد).
نسفتهلغتنامه دهخدانسفته . [ ن َ س ُ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) ناسفته . سوراخ نشده . مقابل سفته : کآن دُرّ نسفته را در آن سفت با گوهر طاق خود کند جفت . نظامی .هر نسفته دری دری می س
نسفیلغتنامه دهخدانسفی . [ ن َ س َ ] (اِخ ) حسین بن خضر نسفی . از فقهای حنفی قرن پنجم است . از مردم بخارا بود. مدتی را در بغداد به سر برد و سرانجام به بخارا بازگشت و در همانجا به