نقسلغتنامه دهخدانقس . [ ن َ ] (ع اِ) عیب . فسوس . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). عیب و سخریه . (متن اللغة). || گر. خارش . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ج
نقسلغتنامه دهخدانقس . [ ن َ ق ِ ] (ع ص ) که عیب کند مردم را و لقب نهد بر ایشان . (از متن اللغة) (از اقرب الموارد) (از المنجد).
نقسلغتنامه دهخدانقس . [ ن ِ ] (ع اِ) سیاهی که بدان بنویسند. (دهار). مرکب . سیاهی . (از السامی ). سیاهی دوات . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از متن اللغة). مرکب خوب
نقسلغتنامه دهخدانقس . [ ن ُ ق ُ ] (ع اِ) ج ِ نَقْس . رجوع به نَقس شود. || ج ِ ناقوس . رجوع به ناقوس شود.
نقوسلغتنامه دهخدانقوس . [ ن ُ ] (ع مص ) ترش شدن شراب . (زوزنی ) (از اقرب الموارد) (از متن اللغة) (از المنجد). || تباهی افکندن بین قوم . (از المنجد) (از اقرب الموارد).