نشازلغتنامه دهخدانشاز. [ ن َ ] (ع اِ) جای بلند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). زمینی بر بالا. (مهذب الاسماء). مکان مرتفع. (المنجد) (اقرب الموارد). نَشَز. (اقرب الموارد) (مهذب الاسما
کنش از دورaction at a distanceواژههای مصوب فرهنگستانبرهمکنش دو جسم که در فاصلهای از یکدیگر قرار دارند