تغمغملغتنامه دهخداتغمغم . [ ت َ غ َ غ ُ ] (ع مص ) سخن ناپیدا گفتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || (اِ) کلام ناپیدا و آواز و بانگ دلاوران در کارزا
تغمیملغتنامه دهخداتغمیم . [ ت َ ] (ع مص ) نیک بپوشانیدن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). پوشانیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
تمغمغلغتنامه دهخداتمغمغ. [ ت َ م َ م ُ ] (ع مص ) به اندک گیاه رسیدن . || به فربهی در آمدن شتران . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).