تفقه

tafaqqoh

معنی

۱. فقه خواندن؛ علم دین آموختن.
۲. فقیه شدن.
۳. فهمیدن و دانا شدن.

جست‌وجوی غلط تایپی

تفقه

لغت‌نامه دهخدا

تفقه . [ ت َ ف َق ْ ق ُ ] (ع مص ) فقه آموختن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ) (از اقرب الموارد). یقال : هو یتفقه ُ فی العلم ؛ ای یتعلم . (اقرب الموارد . || فقیه

تفقه

فرهنگ انتشارات معین

(تَ فَ قُّ) [ ع . ] (مص ل .) فقه آموختن ، دانشمندی جستن .

تفقه

فرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده

۱. فقه خواندن؛ علم دین آموختن.۲. فقیه شدن.۳. فهمیدن و دانا شدن.