لغت‌نامه دهخدا

تقشع. [ ت َ ق َش ْ ش ُ ] (ع مص ) پراگنده شدن قوم . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (ازاقرب الموارد). || واشدن میغ. (تاج ا