تبرزد

tabarzad

معنی

۱. نبات: ◻︎ از دست دوست هرچه ستانی شکر بُوَد / وز دست غیر دوست تبرزد تبر بُوَد (سعدی۲: ۴۳۳).
۲. قطعه‌های بلوری و معدنی نمک؛ تبرزین.

مترادف

نبات، تبرزه

جست‌وجوی غلط تایپی

تبرزد

فرهنگ مترادف و متضاد

نبات، تبرزه

تبرزد

لغت‌نامه دهخدا

تبرزد. [ ت َ ب َ زَ ] (اِ) پهلوی تورزت ، سانسکریت (دخیل ) توراجه . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). تبرزه . (فرهنگ جهانگیری ) (فرهنگ رشیدی ). نبات (فرهنگ جهانگیری ). نب

تبرزد

فرهنگ انتشارات معین

(تَ بَ زَ) (اِ.) = طبرزد: 1 - قند یا نبات سفت و سخت . 2 - نمک بلوری .

تبرزد

فرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده

۱. نبات: ◻︎ از دست دوست هرچه ستانی شکر بُوَد / وز دست غیر دوست تبرزد تبر بُوَد (سعدی۲: ۴۳۳).۲. قطعه‌های بلوری و معدنی نمک؛ تبرزین.

جست‌وجوی مشابه غلط تایپی

تبرد

لغت‌نامه دهخدا

تبرد. [ ت َ ب َرْ رُ ] (ع مص ) خویشتن به آب سرد بشستن . (تاج المصادر بیهقی ) (از زوزنی ). غسل کردن با آب سرد. (تاج العروس ). در آب فرورفتن . (از اقرب الموارد) (

تبرد

لغت‌نامه دهخدا

تبرد. [ ت ِ رِ ] (اِخ ) موضعی است . (منتهی الارب ). مصنف تاج العروس «ت » را اصلی دانسته و گوید بعضی هم «ت » را زاید و محل آن را در «برد» دانسته اند، چنانکه خود

تبردار

لغت‌نامه دهخدا

تبردار. [ ت َ ب َ ] (نف مرکب ) کسی که شغل او شکستن چوب و درخت باشد با تبر. (ناظم الاطباء). تبردارنده . دارنده ٔ تبر. هیزم شکن . خارکن : تبردار مردی همی کند خارز

تبردسته

لغت‌نامه دهخدا

تبردسته . [ ت َ ب َ دَ ت َ / ت ِ ] (اِ مرکب ) دسته ٔ تبر. چوبی کوتاه که در تبر گذارند.

تبرز

لغت‌نامه دهخدا

تبرز. [ ت َ ب َرْ رُ ] (ع مص ) بصحرا بیرون شدن قضای حاجت را. (از اقرب الموارد) (از زوزنی ). برآمدن بسوی صحرا برای قضای حاجت . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم