هیرهلغتنامه دهخداهیره . [ ] (اِ) گویند که کلمه ٔ فارسی است به معنی پس گردن و قفا و استناد به شعر ابونصر فراهی کنند که گوید : ریه شش قفا هیره و وجه روی فخذ ران عقب پاشنه رجل پای
شوهیرهلغتنامه دهخداشوهیره . [ رَ / رِ ] (اِ) زمین مهیاکرده شده برای زراعت . || داربست . (ناظم الاطباء).
هیورهلغتنامه دهخداهیوره . [ هََ ی ْ / هَِ ی ْ وَ رَ / رِ ](اِ) ریخت و هیأتی زشت . (یادداشت مؤلف ). هیبره .- بدهیوره ؛ ریخت و هیأت زشت و کریه وبد. تأکید و تأییدی در بدی آن ا