اردیلغتنامه دهخدااردی . [ اَ/ اُ ] (اِ) مخفف اردی بهشت باشد. (جهانگیری ). و آن نام ماه دویم است از سال شمسی . (برهان ) : دی و بهمن و اردی و فرودین همیشه پر از لاله بینی زمین . ف
اردیفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده= اردیبهشت: ◻︎ دی و اردی و بهمن و فروَدین / همیشه پُر از لاله باشد زمین (فردوسی: مجمع‌الفرس: اردی).
اردیفرهنگ نام‌ها(تلفظ: ordi) مخفف اردیبهشت ، نام ماه دوم سال شمسی ، فرشته‌ی مدَبِر کوه‌ها ؛ (در قدیم) در فرهنگ ایران قدیم فرشته‌ای که نماینده‌ی پاکی است و نگهبانی آتش با اوست .
کاردیلغتنامه دهخداکاردی . (ص نسبی ) منسوب به کارد.- گوسفند (گاو) کاردی ؛ گوسفند و گاوی که برای کشتن پرورش دهند.|| (اِ) شفتالوی بزرگ دیررس . قسمی شفتالوی درشت وپرآب و خوش طعم دیر
کاردیفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. قطعه‌قطعه.۲. زخمی.۳. ویژگی میوه‌ای که هستۀ آن به‌راحتی جدا نمی‌شود. کاردی کردن: (مصدر متعدی) [عامیانه، مجاز]١. زدن ضربه‌های پیوسته با کارد به قطعۀ گوشت جهت آ