ارشتلغتنامه دهخداارشت . [ ] (اِخ ) محلی است کنار جاده ٔ قزوین و رشت میان آق بابا و سعیدآباد در170400 گزی تهران و در مرآت البلدان آمده : ارشت و تاشفین دو مزرعه است حاصلخیز از اعم
گوارشتلغتنامه دهخداگوارشت . [ گ ُ رِ ] (اِمص ، اِ)(از: گوار+ -ِشت ، پسوند اسم مصدر) به معنی گوارش است که ترکیبی باشد که به جهت هضم طعام خورند. (برهان ): و چون معده پاک کرده باشند
گوارشتفرهنگ انتشارات معین(گُ رِ) = گوارش : 1 - (اِمص .) هضم . 2 - میل به خوردن . 3 - (اِ.) معجون هضم غذا.
ارشتنابلغتنامه دهخداارشتناب . [ ] (اِخ ) نام محلی کنار راه تبریز به سراب میان قهوه خانه ٔ یوسف آباد و گردنه ٔ جهانیان در 448000 گزی تبریز.