اعذبانلغتنامه دهخدااعذبان . [ اَ ذَ ] (ع اِ) تثنیه ٔ اعذب . آب و می . (ناظم الاطباء). آب دهن و می . (منتهی الارب ) (آنندراج ).شراب و آب دهان . (از اقرب الموارد). || اکل و نکاح . (
کاذبانهلغتنامه دهخداکاذبانه . [ ذِ ن َ / ن ِ ](ص نسبی ، ق مرکب ) (مرکب از کاذب عربی + «انه » فارسی علامت نسبت ). دروغین . به دروغ . از روی دروغ و کذب .
