اسفزاریلغتنامه دهخدااسفزاری . [ اَ / اِ ف َ / ف ِ ] (ص نسبی ) منسوب به اسفزار، شهری بین هرات و سجستان . (انساب سمعانی ).
اسفزاریلغتنامه دهخدااسفزاری . [ اَ / اِ ف َ / ف ِ] (اِخ ) نجم الدین یوسف . رجوع به نجم الدین ... شود.
اسفزاریلغتنامه دهخدااسفزاری . [ اَ / اِ ف َ / ف ِ ] (اِخ ) (خواجه امام ) مظفر اسفزاری . یکی از اعاظم منجمین . و اوست که با عمر خیام و جماعتی دیگر از اعیان منجمین در سنه ٔ 467هَ .ق
رشید اسفزاریلغتنامه دهخدارشید اسفزاری . [ رَ دِ اِ ف َ ] (اِخ ) یا رشیدالدین اسفزاری . رجوع به رشیدالدین (اسفزاری ) و فرهنگ سخنوران شود.
رشیدالدین اسفزاریلغتنامه دهخدارشیدالدین اسفزاری . [ رَ دُدْ دی اِ ف َ ] (اِخ ) یا رشید اسفزاری ، محمدبن محمد. پیش از قرن هفتم هَ . ق . می زیسته است . هدایت گوید: اسمش رشیدالدین محمدبن محمودب
مظفر اسفزاریلغتنامه دهخدامظفر اسفزاری . [ م ُ ظَف ْ ف َ رِ اِ ف ِ ] (اِخ ) خواجه امام ... ازمنجمان بزرگ است و اوست که با عمر خیام و جماعتی دیگر از اعیان منجمین در سنه ٔ 467 به فرمان ملک
پوربهای اسفزاریلغتنامه دهخداپوربهای اسفزاری . [ ب َ ی ِ اِ ف َ ] (اِخ ) شاعری معاصر غوریان در قرن ششم هجری . وی در باب جنگ و جدال قطب الدین اسفزاری و مردم سیستان با سلطان غیاث الدین ، این
ابوحاتم مظفر اسفزاریلغتنامه دهخداابوحاتم مظفر اسفزاری . [ اَ ت ِ م ُ ظَف ْ ف َ رِ اَ / اِ ف َ / ف ِ ] (اِخ ) یا اسفراینی . یکی از علمای ریاضی و مَهَره ٔ فنون فلسفه . معاصر حکیم عمر خیام نیشابور