اسپ بدلغتنامه دهخدااسپ بد. [ اَ ب َ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) (از: اسپ + بد (پد)، پسوند) ظاهراً کلمات اسبذ و اسابذه و اسبذیین اصلشان اسپ بد باشد. رجوع به کلمات فوق و بحرین شود.
اسپبدسلغتنامه دهخدااسپبدس . [ اَ پ ِ ب ِ دِ ] (اِخ ) عم ّ خسرو اول انوشیروان که به امر او بهلاکت رسید. (ایران در زمان ساسانیان تألیف کریستنسن ترجمه ٔ یاسمی ص 267).