اقنلغتنامه دهخدااقن . [ اُ ق َ ] (ع اِ) ج ِ اُقنَة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). بمعنی خانه ٔ سنگین . (منتهی الارب ). رجوع به اقنه شود.
اقنوملغتنامه دهخدااقنوم . [ اُ / اَ ] (اِ) سریانی یا یونانی ، اصل هر چیزی . ج ، اقانیم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (کشاف اصطلاحات الفنون ). || نصاری گویند اقنوم عبارت از ظهور
اقنةلغتنامه دهخدااقنة. [ اُ ن َ ] (ع اِ) خانه در کوه . (مهذب الاسماء). خانه ٔ سنگین . ج ، اُقَن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || آشیانه ٔ مرغ . || چاهک زمین یا مان
اقنومفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. شخص؛ کالبد.۲. اصل و سبب چیزی. سه اقنوم: در آیین مسیحیت، اَب، ابن، و روح‌القُدُس؛ اقانیم ثلاثه.