احنلغتنامه دهخدااحن . [ اَ ح َن ن ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی از حَنین .- امثال : احن ّ من المریض الی الطبیب .احن ّ من شارف .
احنلغتنامه دهخدااحن . [ اِ ح َ ] (ع اِ) ج ِ اِحنة. کینه ها. خشم ها: فرستاد تا بیاموزند شیوه ٔ عفو هنگام قدرت و طریقه ٔ حلم و اغماض با کثرت ضغاین و احن . (جهانگشای جوینی ).
جاحنلغتنامه دهخداجاحن . [ ح ِ ] (ع ص )نعت فاعلی از جَحْن . کسی که بر عیال خود تنگ گیرد از بخل یا از تنگدستی . امساک کننده . تنگ گیرنده بر عیال از تنگدستی یا بخل . (منتهی الارب )
احنکلغتنامه دهخدااحنک . [ اَ ن َ ] (ع ن تف ) پرخوارتر: هذا البعیر احنک الابل ؛ این شتر خورنده ترین شتران است .
احنةلغتنامه دهخدااحنة. [ اَ ح ِن ْ ن َ ] (ع اِ) ج ِ حَنین . || نامهای جمادی الاولی و جمادی الاَّخرة بجاهلیت .