اندایندهلغتنامه دهخداانداینده . [اَ ی َ دَ / دِ ] (نف ) کاهگل کننده . اندودکننده . (فرهنگ فارسی معین ). طاین . (یادداشت مؤلف ) : با گل انداینده اسگالیده گل دستکاری می کند پنهان ز د
اندرامینلغتنامه دهخدااندرامین . [ ] (اِخ ) نام یکی از حواریون عیسی بود. (حبیب السیر چ سنگی ج 1 ص 51). ظاهراً محرف اندریاس است . رجوع به اندریاس شود.
اندرانلغتنامه دهخدااندران . [ اَ دَ ] (اِ) صمغ درختی است که صمغ طرتوث (ظ: طرثوث ) گویند در عربی اشق و اشج گویند. مفتح سده ٔ جگر و دافع سنگ مثانه و صلابت طحال و به وجع مفاصل و عرق