انده شکنلغتنامه دهخداانده شکن . [ اَ دُه ْ ش ِ ک َ ] (نف مرکب ) زایل کننده ٔ اندوه . ازبین برنده ٔ غم و غصه : هم او میگسار است و هم چنگ زن هم اوچامه گویست و انده شکن . فردوسی .یکی پ