اهدلدیکشنری عربی به فارسیصداي کبوتر وقمري , بغبغو کردن , با صداي نرم وعاشقانه سخن گفتن , اهسته بازمزمه ادا کردن
اهدللغتنامه دهخدااهدل .[ اَ دَ ] (ع ص ) شتر آونگان لفج (لب گنده و سطبر و کلفت ). (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء): مشفر اهدل ؛ لفج آونگان . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). بزرگ لب .
اهدل الیمنیلغتنامه دهخدااهدل الیمنی . [ اَ دَ ل ُل ْ ی َ م َ ] (اِخ ) حاتم بن احمدبن موسی یمنی حسینی ، از صوفیان بافضل اهل یمن بود. و رجوع به اعلام زرکلی شود.
حسین اهدللغتنامه دهخداحسین اهدل . [ ح ُ س َ ن ِ اَ دَ ] (اِخ ) ابن عبدالرحمان بن ابی بکربن علی أهدل حسینی علوی شافعی معروف به ابن اهدل و ملقب به بدرالدین . متولد فخریه به یمن در 779
چاه دلولغتنامه دهخداچاه دلو. [ دَل ْوْ ] (اِ مرکب ) کنایه از دنیا باشد. (برهان ). دنیا. (ناظم الاطباء). || کنایه از برج دلو هم هست که یکی از دوازده برج فلکی است . (برهان ). برج دلو