ایقاصلغتنامه دهخداایقاص . (ع مص ) (از «وق ص ») کوتاه گردانیدن گردن را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (تاج المصادر بیهقی ).
ایقانفرهنگ نامها(تلفظ: iqān) (عربی) به یقین دانستن ، بیگمان شدن ، بارور شدن ؛ حالت ذهن که امری را کاملاً درست میداند، یقین ؛ (در قدیم) ایمان .