لپاوکلغتنامه دهخدالپاوک . [ ل َ وَ ] (اِخ ) دیهی به کلارستاق مازندران .(مازندران و استراباد رابینو ص 108 بخش انگلیسی ).
گلپافرهنگ نامها(تلفظ: golpā) گل + پا = پای ، جزء پسین بعضی از کلمههای مرکب به معنی ' پاینده '،' پاییدن '، گلِ پاینده و جاوید ؛ به مجاز) همیشه دوست داشتنی شخص) ؛ محافظ و نگهبا
گلپاکفرهنگ نامها(تلفظ: gol pāk) [گل + پاک = پاکیزه ، روشن ، درخشان ؛ در قدیم خالص و ناب]، گلِ پاکیزه و روشن و درخشان؛ به مجاز) زیباروی با طراوت و پاکیزه و مبرا از گناه .