لببلغتنامه دهخدالبب . [ ل َ ب َ ] (ع اِ) سر سینه . (منتهی الارب ). لبة. بر. (مهذب الاسماء). منحر. || حمایل جای از سینه . (منتهی الارب ). موضع که بند بر آن نهند. (منتخب اللغات )
لببفرهنگ انتشارات معین(لَ بَ) [ ع . ] (اِ.) 1 - سرسینه . 2 - دوال زیر شکم اسب که یک سرش به سینه بسته باشد و سر دیگرش به تنگ ؛ بربند.
جلببةلغتنامه دهخداجلببة. [ ج َ ب َ ب َ ] (ع مص ) جلباب پوشانیدن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به جلباب شود.
تجلببلغتنامه دهخداتجلبب . [ ت َ ج َ ب ُ ] (ع مص ) جلباب پوشیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط). رجوع به جلباب شود.
متجلببلغتنامه دهخدامتجلبب . [ م ُ ت َ ج َ ب ِ ] (ع ص ) جلباب پوشنده : [ بلاد خراسان ] از پیرایه ٔ وجود متجلببان جلباب علوم و متحلیان به حلیت هنر و آداب خالی شد. (جهانگشای جوینی ).