ببهلغتنامه دهخداببه . [ ب َ ب َ ] (اِ) (در زبان شیرخوارگان ) مردمک . ببک . نی نی . مردم چشم . به به . انسان العین . مردمک چشم . کاک . کیک . تخم چشم . صبی العین . مردمه . ذباب ا
ببهلغتنامه دهخداببه . [ ب َْب ب َ ] (اِخ ) لقب عبداﷲبن حارث بن عبدالمطلب قرشی که والی بصره بود. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || جوهری در صحاح گفته است که ببه نام ج
ببهلغتنامه دهخداببه . [ ب َب ْ ب َ ] (ع ص ) احمق . (ازاقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (صراح اللغة). نادان گران . (از اقرب الموارد). || جوان تناور و سایه پرورد. (آنندراج ) (منتهی ا
نازلوببهلغتنامه دهخدانازلوببه . [ ب َب َ / ب ِ ] (ص مرکب ) از: ناز، فارسی + لو، ترکی (به معنی دارنده و علامت ملکیت ) + ببه [ به به ] فارسی (به معنی طفل خرد، خردسال )، نازپرورد. (یاد