بشتلغتنامه دهخدابشت . [ ب ِ / ب ُ ] (ع اِ) پارچه ٔ پشمین قهوه ای برنگ طبیعی پشم که بمصرف تهیه ٔ لباس روستاییان و زنان میرسد. قدک اعراب بادیه که تا پایین ساق آید و زمانیکه بسیار
بشتلغتنامه دهخدابشت . [ ب ُ ] (اِخ ) از قرای بادغیس از نواحی هرات . (از معجم البلدان ). شهرکیست [ از ماوراءالنهر ] نزدیک کلسکان پوکند، کوکت ، خشکاب ، با کشت و بزر بسیار و مردما
بشتلغتنامه دهخدابشت . [ ب ُ ] (اِخ ) بست . پشت نام دهی است نزدیک نیشابور. (آنندراج ). ولایتی است در خراسان که آن را بست گویند. (ناظم الاطباء). شهریست در نواحی نیشابور. ابوالحسن
بشتلغتنامه دهخدابشت .[ ب ِ ] (ع اِ) جلیف . شیلم . زوان . دانه ٔ گیاهی بچند ماش یا ارزن . رجوع به لغات فوق و مخزن الادویه شود.
بشتکلغتنامه دهخدابشتک . [ ب ِ /ت َ / ب ُ ت ُ / ت َ ] (اِ) بشنک . مرطبان و خمره ٔ کوچک را گویند. (برهان ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). خمره .(سروری ) (شرفنامه ٔ منیری ). خمره ٔ
بشتکیلغتنامه دهخدابشتکی . [ب ُ ت َ ] (اِخ ) محمدبن ابراهیم بن محمد، ابوالبقا، انصاری بشتکی دمشقی مصری ، ادیب و فاضل بود. وی بسال 748 هَ . ق . متولد شد و بسال 830 هَ . ق . در قاهر