یسنالغتنامه دهخدایسنا. [ ی َ ] (اِخ ) نام جزء مهم اوستاست و این کلمه به معنی ستایش و حمد و جشن می آید و آن شامل هفتاد و دو فصل است . (یادداشت مؤلف ). در اوستایی یسنه [ همریشه ٔ
یسناواژهنامه آزادپرستش،ستایش،یکی از بخش های مذهبی که درموقع مراسم مذهبی خوانده میشود. ستایش -نماز -جشن-ستایش شادمانه راطاووس پرستش، نماز.
یسنافرهنگ انتشارات معین(یَ) (اِ.) 1 - پرستش ، ستایش . 2 - یکی از بخش های اوستا که در هنگام مراسم مذهبی خوانده می شود.
یسنافرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. یکی از بخشهای پنجگانۀ اوستا که هنگام مراسم مذهبی خوانده میشود.۲. ستایش؛ پرستش.۳. نماز.
یسنافرهنگ نامها(تلفظ: yasnā) (اوستایی) هم ریشه با یشت ، در لغت به معنی پرستش ، ستایش ، نماز ، جشن و در اصطلاح نام یکی از بخشهای پنجگانهی اوستا و مهمترین آنهاست .
دیویسنالغتنامه دهخدادیویسنا. [ وَ ی َ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) در آیین زردشتی پرستنده ٔ دیوها. پروردگار باطل یا پیرو دین باطل . مقابل مزدیسنا. گویند مقصود از دین باطل دین غیر ایرانی ا
دیویسنانلغتنامه دهخدادیویسنان . [ وَ ی َ ](اِ مرکب ) پرستندگان دیو. مقابل مزدیسنان ، عابدین اورمزد. پیروان آئین های باطل . رجوع به دیویسنا شود.