لغتنامه دهخدا
ددر. [ دَ دَ ] (اِ)در تداول عامه ، بیرون خانه و جای خودنمائی و خانه ٔ نامشروع برای زن . جای نامجاز و نامشروع که زن رود.- اهل ددر بودن ؛ بدکاره بودن زن . تک پرانی زن .|| در زبان اطفال ، بیرون اطاق . بیرون خانه و کوچه . کوی . برزن .خیابان . مهما