زردفاملغتنامه دهخدازردفام . [ زَ ] (ص مرکب ) زردرنگ . (ناظم الاطباء) : چو خورشید خنجر کشید از نیام پدید آمد آن مطرف زردفام . فردوسی .زردی در آفتاب بقای حسود شاه از سیر تیره سر قلم
افعی زردفاملغتنامه دهخداافعی زردفام . [ اَ ی ِ زَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از قلم واسطی است . (آنندراج ) (برهان ). || زبانه ٔ آتش . (آنندراج ).
زرفاملغتنامه دهخدازرفام . [ زَ ] (ص مرکب ) طلائی . طلائی رنگ . زرگون . به رنگ زرد : چو رنگین رخ شاه زرفام گشت جهان تیره در پیش بهرام گشت .فردوسی .گفت که خاقانیا روی تو زرفام نیست