زرادخانهلغتنامه دهخدازرادخانه . [ زَرْ را ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) سلاح خانه . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). محل اسلحه و ذخایر و مهمات نظامی . قورخانه . اسلحه خانه . جبه خانه . جیباخانه
زرادخانهفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. [مجاز] مجموعۀ تسلیحات و جنگ‌افزاری یک کشور.۲. اسلحهخانه؛ انبار اسلحه.
زردخانهلغتنامه دهخدازردخانه . [ زَ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) جبه خانه . (ناظم الاطباء) (دزی ج 1 ص 585). || زندان مخصوص برای افرادی خاص . || نوعی خیمه . || نوعی حریر ظریف که شبیه تافته
