زمتلغتنامه دهخدازمت . [ زُم ْ م َ ] (ع اِ) مرغی است که رنگ به رنگ می گردد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). مرحوم دهخدا در یادداشتی آن را معادل «شوکا
زمترالغتنامه دهخدازمترا. [ زَ م َ ] (اِ) به لغت زند و پازند بمعنی تمسخرو ریشخند باشد. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
زمترافرهنگ فارسی عمید / قربانزادهریشخند: ◻︎ گر گشاید به عیب دیدۀ کاژ / چه زمترا زند بر این هر ژاژ (سنائی: معین: زمترا).