زانیلغتنامه دهخدازانی . (ع ص ) مرد زانی . (اقرب الموارد). مرد زناکننده . زناکار. غتفره . (ناظم الاطباء). مردی که با زنی بدون نکاح جماع کند که نام آن زنا است . (فرهنگ نظام ). و ر
جزانیلغتنامه دهخداجزانی . [ ج َ ] (ص نسبی ) آنچه منسوب باشد به تغییر و تبدیل یافتن . (انجمن آرای ناصری ) (آنندراج ). || تغییرپذیر و قابل تغییر و تبدیل . (ناظم الاطباء).
گزانیلغتنامه دهخداگزانی . [ گ َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان میرعبدی بخش دشتیاری شهرستان چاه بهار، واقع در 9000گزی باختر دشتیاری ، کنار راه مالرو دشتیاری به دج . هوای آن سرد، دارای
زانیجلغتنامه دهخدازانیج . (اِ) وطن مألوف را گویند. (برهان قاطع). وطن را گویند. (فرهنگ جهانگیری ) (آنندراج ). مسقطالرأس و مولد و وطن و شهر. (ناظم الاطباء).