ذغاللغتنامه دهخداذغال . [ ذُ ] (اِ) چوب سوخته ٔ آتش نشانده و کشته که برای بار دیگر سوختن را آماده کنند. فحم . انگشت .زگال . زغال . زوال و برخی آن را با زاء اخت راء نویسند و ظاهر
ذغالگویش خلخالاَسکِستانی: zəqâl دِروی: zəqâl شالی: zəqâl کَجَلی: âleseq کَرنَقی: zəqâl کَرینی: zəqâl کُلوری: zəqâl گیلَوانی: âlus لِردی: zeqâl
ذغال اختهلغتنامه دهخداذغال اخته . [ ذُ اَ ت َ / ت ِ ] (اِ مرکب ) اخته ذغال . درختی است میوه دار و میوه ٔ آن بطعم ترش و رنگ آلبالوی سیاه و رسیده و بشکل سنجد باریک .
ذغال حیوانیلغتنامه دهخداذغال حیوانی . [ ذُ ل ِ ح َ / ح ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) سوخته ٔ استخوان بطرزی خاص .
