ذعتلغتنامه دهخداذعت . [ ذَ ] (ع مص ) خَوَه کردن . (تاج المصادر بیهقی ). خفه کردن . خَبَه کردن . سخت خبه کردن کسی را. (منتهی الارب ). || مالیدن در خاک کسی را. || راندن . سخت ران
بجُوگویش خلخالاَسکِستانی: bu.jun دِروی: bə.jun شالی: bə.jun کَجَلی: bü.jün کَرنَقی: bijin کَرینی: bujun کُلوری: bəjun گیلَوانی: bəjun لِردی: bujun
جویدگویش خلخالاَسکِستانی: bəjunəstəš دِروی: bə.ju.š شالی: bəjuš کَجَلی: bü.jü.š کَرنَقی: bijiše کَرینی: bujušə کُلوری: bəjuš گیلَوانی: bəjundəš لِردی: bujušə