ذبابه ٔ هندیةلغتنامه دهخداذبابه ٔ هندیة. [ ذُ ب َ ی ِ هَِ دی ی َ ] (اِخ ) صورتی خرد از صور فلکیه در نیم کره ٔ جنوبی بفاصله ٔ کمی از قطب ، و در آن از ستارگان بسیار رخشان نباشدو محتوی دو س
ذباللغتنامه دهخداذبال . [ ذُ ] (ع اِ) ج ِ ذُبالة. (دهار) : عقل گردی ، عقل را دانی کمال عشق گردی ، عشق را دانی ذبال . مولوی .با حضور آفتاب با کمال رهنمایی جستن از شمع و ذبال . مو
ذبالةلغتنامه دهخداذبالة. [ ذُ ل َ ] (ع اِ) پلیته . (دهار) (منتهی الارب ). فتیله . فلیته . ذُبّاله َ. پلیته ٔ افروخته . ج ، ذبال . (مهذب الاسماء). ذَبائل : این همی گفت و ذباله ٔ ن
