گیاخوارهلغتنامه دهخداگیاخواره . [ خوا / خا رَ / رِ ] (نف مرکب ) مخفف گیاه خواره است . و به معنی گیاه خور باشد.
گاخوارهلغتنامه دهخداگاخواره . [ خوا / خا رَ / رِ ] (اِ مرکب ) گهواره و به عربی مهد خوانند. (برهان ). و رجوع به گاهواره و گهواره و گاواره شود.
گیاخوارلغتنامه دهخداگیاخوار. [ خوا / خا ] (نف مرکب ) مخفف گیاه خوار. که گیاه خورد. علف خوار. گیاه خور و علف خور : خورد مر گیاخوار را آدمی درآردْش در پیکر مردمی . اسدی .جانور نیست بان نگونساری لاجر
خردگیاخوارهلغتنامه دهخداخردگیاخواره .[ خ ُ خوا / خا رَ / رِ ] (اِ مرکب ) حیوانی که از گیاه خرد تغذیه کند. کنایه از پست و خوار : هردو در این باره نه پسباره ایدخرده ٔ آن خردگیاخواره اید.<p class="au