گستاخ

۱. بی‌ادب.
۲. [قدیمی] نترس؛ جسور؛ دلیر؛ بی‌پروا.
⟨ گستاخ آمدن: (مصدر لازم) [قدیمی] اظهار گستاخی‌ کردن؛ بی‌پروایی نمودن.

بیآزرم، بیادب، بیباک، بیپروا، بیحیا، بیشرم، پررو، جسور، دریده، شوخدیده، شوخ، غره، فضول، لجوج، متهور، نافرهیخته، نامودب، وقیح

abrupt, audacious, baldfaced, bold, boldfaced, brassy, brazen, churl, contumelious, daring, disrespectful, familiar, gruff, immodest, impolite, impudent, insolent, irreverent, pert, presumptuous, rude, saucy, short-spoken, unblushing, ungracious, unmannerly