لغتنامه دهخدا
کفتگی . [ ک َ ت َ / ت ِ ] (حامص ) شکافته شدن و ترکیده بودن . (از برهان ) (از آنندراج ). شکافتگی و ترکیدگی و رخنه و چاک و شکاف . (ناظم الاطباء). شق . تفصید. (منتهی الارب ). تَرَک . تراک . غاچ . کافتگی . (یادداشت مؤلف ). || در تداول طب قدیم آن