هموگلبینلغتنامه دهخداهموگلبین . [ هَِ م ُ گْل ُ / گ ُ ل ُ ] (فرانسوی ، اِ) ماده ٔ آهن دار قرمزرنگ گلبولهای سرخ خون . (فرهنگ فرانسه به فارسی نفیسی ). که مرکب از هماتین و گلوبین است . (از گیاه شناسی ثابتی ص 79).
هموگلوبینفرهنگ فارسی عمیدمادۀ سرخرنگ گلبولهای قرمز خون که دارای آهن است واکسیژن را از ششها به سلولهای بدن میرساند.
هموگلوبینفرهنگ فارسی معین(هِ گُ لُ) [ فر. ] (اِ.) یکی از رنگ دانه های تنفسی است که در خون مهره داران و معدودی از بی مهرگان وجود دارد.
کمخونی کمرنگریزگویچهایhypochromic microcytic anemiaواژههای مصوب فرهنگستاننوعی کمخونی که در آن میزان هموگلبین و اندازۀ یاختههای قرمز خون کاهش مییابد