نصیحتگرلغتنامه دهخدانصیحتگر. [ ن َ ح َ گ َ ] (ص مرکب ) اندرزگر. (یادداشت مؤلف ). پنددهنده . اندرزکننده . آگاه سازنده . (ناظم الاطباء). ناصح . نصیح . مشفق خیرخواه که به خیرخواهی پند دهد و به صواب رهنمائی کند : یک روز گرم گاه به خانه اندر نشسته بود [ قابیل ] ابلیس بیامد بر
ناصحفرهنگ مترادف و متضاد۱. اندرزگو، پندآموز، نصیحتگو، نصیحتگر، واعظ ۲. خیرخواه، دلسوز، عبرتآموز، مشفق
دل شیفتهلغتنامه دهخدادل شیفته . [ دِ ت َ / ت ِ ] (ص مرکب ) عاشق . شیدا : به نصیحتگر دل شیفته می باید گفت برو ای خواجه که این درد به درمان نرود.سعدی .
آکنده گوشلغتنامه دهخداآکنده گوش . [ ک َ دَ / دِ ] (ص مرکب ) اصم ّ. کر. مجازاً، اندرزناپذیر. که پند ننیوشد : فراوان سخن باشد آکنده گوش نصیحت نگیرد مگر در خموش . سعدی .پریشیده عقل و پراکنده هوش ز قول
