لغتنامه دهخدا
نجاف . [ ن ِ ] (ع مص ) بستن قضیب تکه را تا گشنی نکند. (از منتهی الارب ). نجاف بستن بر تکه . (از ناظم الاطباء). قضیب تیس بستن تا گشنی نتواند کردن . (تاج المصادر بیهقی ). || (اِ) دوالی است که مابین قضیب و شکم تکه بندند تا گشنی کردن تواند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء