نادیده گویلغتنامه دهخدانادیده گوی . [ دی دَ / دِ ] (نف مرکب ) کسی که امری نامشهود رابازگو کند : فروگفت از این شیوه نادیده گوی نبیند هنر دیده ٔ عیب جوی .سعدی .
نودیدهلغتنامه دهخدانودیده . [ ن َ / نُو دی دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) تازه به دوران رسیده . (یادداشت مؤلف ). ندیدبدید: عجاج ؛ مردم نودیده و فرومایه .رعاع ؛ مردم نودیده ٔ فرومایه ٔ ناکس . (منتهی الارب ).
نادیدهلغتنامه دهخدانادیده . [ دی دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) دیده نشده . (ناظم الاطباء). نامرئی . غیربارز. مخفی . که دیده نشده است : در قیامت این زمین بی نیک و بدکی ز نادیده گواهیها دهد. مولوی .هواخواه تو
نادیدهفرهنگ فارسی عمید۱. دیدهنشده؛ آنچه به چشم دیده نشده.۲. (صفت مفعولی) کسی که چیزی را ندیده: ◻︎ تو چه دانی قدر آب دیدگان / عاشق نانی تو چون نادیدگان (مولوی: ۱۰۲).۳. (اسم، صفت مفعولی) [قدیمی، مجاز] بخیل؛ خسیس؛ ممسک.
گویلغتنامه دهخداگوی . (نف مرخم ) مرخم و مخفف گوینده .- آفرین گوی ؛ آفرین گوینده : که باد آفریننده ای را سپاس که کرد آفرین گوی را حق شناس . نظامی .- آمین گوی ؛ آمین گوینده . کسی
گفتنلغتنامه دهخداگفتن . [ گ ُ ت َ ] (مص ) (از: گف (= گو) + تن ، پسوند مصدری ) پهلوی ، گوفتن جزء اول از ریشه ٔ فارسی باستان گَوب ، و رجوع شود به نیبرگ ص 84، 85، کردی گوتن ، وخی ژوی -ام سریکلی خوی -ام و رجوع به هوبشمان شود. طبر
نادیدهلغتنامه دهخدانادیده . [ دی دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) دیده نشده . (ناظم الاطباء). نامرئی . غیربارز. مخفی . که دیده نشده است : در قیامت این زمین بی نیک و بدکی ز نادیده گواهیها دهد. مولوی .هواخواه تو
نادیدهفرهنگ فارسی عمید۱. دیدهنشده؛ آنچه به چشم دیده نشده.۲. (صفت مفعولی) کسی که چیزی را ندیده: ◻︎ تو چه دانی قدر آب دیدگان / عاشق نانی تو چون نادیدگان (مولوی: ۱۰۲).۳. (اسم، صفت مفعولی) [قدیمی، مجاز] بخیل؛ خسیس؛ ممسک.
چیزنادیدهلغتنامه دهخداچیزنادیده . [ دی دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) در تداول مردم خراسان با فقیر و نوکیسه مرادف است . ندیدبدید. تازه به دوران رسیده . نوتوانگر : و مردم چیزنادیده را بر چیز استوار مدار. (منتخب قابوسنامه ص <span class="hl" dir="ltr"
خواب نادیدهلغتنامه دهخداخواب نادیده . [ خوا / خا دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) کنایه از کودک نابالغ. (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء). بحد مردان یا زنان نرسیده . نابالغ. صغیر. محتلم نشده . (یادداشت مؤلف ) : ریدک
روزنادیدهلغتنامه دهخداروزنادیده . [ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) سخت جوان . (یادداشت مؤلف ) : روان خون از آن چهره ٔ ارغوان هم از روزنادیده چشم جوان .فردوسی .
کارنادیدهلغتنامه دهخداکارنادیده . [ دی دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) غیرمجرب . بی تجربه . ناشی . ناآزموده : بدو گفت کای کارنادیده مردشهنشاه کی با تو جوید نبرد. فردوسی .پس بچندسال که در خراسان تشویش افتاد از جه
نادیدهلغتنامه دهخدانادیده . [ دی دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) دیده نشده . (ناظم الاطباء). نامرئی . غیربارز. مخفی . که دیده نشده است : در قیامت این زمین بی نیک و بدکی ز نادیده گواهیها دهد. مولوی .هواخواه تو