میانگیریلغتنامه دهخدامیانگیری . (حامص مرکب ) گرفتن میان . || توسط و میانه روی . (آنندراج ) : کمر در میانگیری این و آن نمی دید مقصود خود در میان . ظهوری (از آنندراج ).میان گر گیرمت عیبم مکن بیش میانگیری عجب نَبْوَد ز درویش . <p