مواشیلغتنامه دهخدامواشی . [ م َ ] (ع اِ) ج ِ ماشیة. (منتهی الارب ) (دهار) (ناظم الاطباء). ج ِ ماشیة که به معنی ستور بسیار راه رونده است و اطلاق این لفظ بر مطلق چهارپایان بارکش نم
مواشیقلغتنامه دهخدامواشیق . [ م َ ] (ع اِ) دندانه های کلید. (کأنّه ج ِ میشاق ). (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به میشاق شود.
مواشیرلغتنامه دهخدامواشیر. [ م َ ] (ع اِ) ج ِ میشار. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ِ میشار به معنی اره . (آنندراج ). و رجوع به میشار شود. || ج ِ موشور. (المنجد). رجوع به موشور
اصحاب مواشیلغتنامه دهخدااصحاب مواشی . [ اَ ب ِ م َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مالداران . آنانکه به پرورش و نگهداری چارپایان پردازند. گوسفندداران : گروهی آنجا فرودآمده بودند و اصحاب موا
خصی المواشیلغتنامه دهخداخصی المواشی . [ خ ُ / خ ِ صِل ْ م َ ] (ع اِ مرکب ) خایه ٔ چارپایان . طملان . دنبلان . (یادداشت بخط مؤلف ).
مواشیقلغتنامه دهخدامواشیق . [ م َ ] (ع اِ) دندانه های کلید. (کأنّه ج ِ میشاق ). (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به میشاق شود.
مواشیرلغتنامه دهخدامواشیر. [ م َ ] (ع اِ) ج ِ میشار. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ِ میشار به معنی اره . (آنندراج ). و رجوع به میشار شود. || ج ِ موشور. (المنجد). رجوع به موشور
اصحاب مواشیلغتنامه دهخدااصحاب مواشی . [ اَ ب ِ م َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مالداران . آنانکه به پرورش و نگهداری چارپایان پردازند. گوسفندداران : گروهی آنجا فرودآمده بودند و اصحاب موا
خصی المواشیلغتنامه دهخداخصی المواشی . [ خ ُ / خ ِ صِل ْ م َ ] (ع اِ مرکب ) خایه ٔ چارپایان . طملان . دنبلان . (یادداشت بخط مؤلف ).