لغتنامه دهخدا
ملسنه . [ م ُ ل َس ْ س َ ن َ ] (ع ص ، اِ) ملسن . (منتهی الارب ). نعل باریک و لطیف همچون زبان . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). از نعال چنان است که از طول و لطافت همانند زبان باشد. (از محیط المحیط). و رجوع به ملسن معنی دوم شود. || امراءة ملسنةالقدمین ؛ زن باریک درازپای . (من