مصطحملغتنامه دهخدامصطحم . [ م ُ طَ ح ِ ] (ع ص ) راست ایستنده . (از اقرب الموارد) (آنندراج ). و رجوع به مصطخم شود.
مستحملغتنامه دهخدامستحم . [ م ُ ت َ ح َم م ] (ع اِ) اسم مکان از استحمام . جای غسل کردن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). جای استحمام . آنجا که سر و تن شویند. رجوع به استحمام شود. || مبرز : فقیهی (فقیری ) در مستحم تیز بلند میدادی . (هزلیات سعدی ).
مستعملغتنامه دهخدامستعم . [ م ُ ت َ ع ِم م ] (ع ص ) نعت فاعلی از استعمام . به عمی گیرنده . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || آنکه عمامه برسر می بندد. (اقرب الموارد). رجوع به استعمام شود.
مستهملغتنامه دهخدامستهم . [ م ُ ت َ هَِ م م ] (ع ص ) خواهنده از کسی که نسبت به کاری اهتمام ورزد. || اهتمام ورزنده به کار قوم خود. (از اقرب الموارد). اندوهگین شونده و رنج برنده به کار قوم . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). و رجوع به استهمام شود.
مَسَّتْهُمْ إِذَفرهنگ واژگان قرآنبه آنان رسيد - با آنان تماس پیدا کرد (کلمه مس که در لغت به معناي تماس گرفتن دو چيز با يکديگر است)
مصطخملغتنامه دهخدامصطخم . [ م ُ طَ خ ِ ] (ع ص ) راست برپای ایستنده . (آنندراج ) (از اقرب الموارد). آنکه راست بر پای می ایستد. (ناظم الاطباء). مصطحم .