لغتنامه دهخدا
مصبورة. [ م َ رَ ] (ع ص ) نفس بازداشته شده . (ناظم الاطباء). || (اصطلاح فقه ) زن بازداشته شده جهت کشتن . (منتهی الارب )(آنندراج ) (ناظم الاطباء). در اصطلاح فقه ، زنی که زخم زده می شود و محبوس می گردد تا بمیرد. (از شرایع محقق حلی ). || (اِ) سوگند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (مه